قرص ریسپریدون، کاربرد و عوارض مصرف آن
این دارو نیز مانند بسیاری دیگر از دارو ها در بسیاری از اختلالات مورد استفاده قرار میگیرد. بسیاری از بیماران میتوانند از مزایای این دارو استفاده نمایند. اما باید به ان دقت کنید که این دارو نیز مانند بسیاری از دارو ها حتما باید زیر نظر پزشک معالج مصرف شوند و از مصرف خودسرانه ی آن پرهیز کنند. در این مقاله سعی شده تا بتوانیم به مقداری موارد مصرف و عوارض آن را معرفی کنیم اما در نهایت باید آن را طبق دستور پزشک و زیر نظر آن مصرف نمایید.
ریسپریدون Risperidoneقرص
داروی ریسپیریدون دارویی است که برای درمان حالت های روحی و خلقی مورد استفاده قرار میگیرد. قرص رسپیریدون را در دسته ی دارو های غیر نرمال قرار میدهند از این رو پزشکان برای درمان بیمارانی مثل افسردگی، اختلالات طیف اتیسم و در مواردی بیماران لکنت زبان و اختلالاتی مانند بیماران دو قطبی از آن استفاده میکنند. استفاده از این دارو باعث میشود که فرد در برخی موارد بتواند به زندگی نرمال خود بازگردد و بتواند بر بسیاری از حالت های خلقی خود تسلط بیشتری را داشته باشد. مغز انسان ها به وسیله ی اتصالاتی بین نورونی با یکدیگر برقرار میکنند و این اتصالات به وسیله ی ماده های مختلفی در بین اعصاب است. داروی ریسپیریدون باعث بهبود و تقویت این مواد در داخل مغز میشود. این دارو به شکل های مختلفی در بازار مثل مایع يا قرص و امپول وجود دارد.
نحوه ی مصرق قرص ریسپریدون
ریسپریدون به شکل شربت یا قرص وجود دارد. دارو را باید به صورت منظم به کودک داد تا به صورت مقداری ثابت در خون کودک باقی بماند. حتما دارو را طبق دستور پزشک مصرف نمائید.
کودک در هنگام مصرف هر دارویی باید از هوشیاری خود را حفظ کند و خواب نباشد. هنگام مصرف ریسپریدون موارد زیر را رعایت نمائید:
در هنگام استفاده از نوع شربت دارو، مقدار دارو را در قطره چکان دارو یا سرنگ خوراکی بریزید. ابتدا مقدار کمکی از آن را در هان کودک بریزید تا کاملا آن را بخورد و دچار مشکلات بلع نشود.
درکودکانی که نمی توانند داروها را بخورند به نکات زیر توجه کنید:
قرص را سعی کنید به قطعات کوچکتر تقسیم کنید و آن را درون یک پلاستیک خرد کنید.
با نظر پزشک معالج میتوانید آن را با یک ماده دیگر مخلوطی کنید تا کودک راحت تر بتواند آن را مصرف کند. از موادی استفاه کنید که کودک تمایل بیشتری برای خوردن دارد. اگر از قرص های مکیدنی استفاده می کنید، مطمئن باشید که دستان شما خشک میباشد تا دارو در روی دستان شما حل نشود. دارو را میتوانید روی زبان کودک بگذارید و بگذارید خودش حل شود. و همچنین میتوانید از آب نیز استفاده کنید. این دارو میتوان به صورت های مختلف در طول یک شبانه روز مصرف شود. نوع مصرف آن به اختلالی که بیمار دارد بستگی دارد و شدت آن اختلال. البته طریقه مصرف در کودکان و بزرگسالان نیز بسیار متفاوت میباشد. موارد مختلفی مثل وزن، جنسیت و موارد مختلفی میتواند روی مصرف آن تاثیر بگذارد. پزشک معالج با در نظر گرفتن تمامی این موارد به تجویز این دارو میپردازد. همچنین برای استفاده از آن مخصوصا در کودکان از قطره چکان های مربوطه استفاده نمایید و از استفاده از قاشق پرهیز نمائید چرا که استفاده از قاشق نمیتواند مقدار دقیق دارو را به شما نشان دهد و برای استفاده ی دقیق باید از ابزار های دیگری استفاده نمائید. هرگز برای استفاده از بیماران دیگر الگو نگیرید چرا که دوز مصرف به خیلی از عوامل بستگی دارد و چونکه علائمی شبیه هم دارید نباید مانند همدیگر دوز دارو مصرف کنید.
مصرف رسپیریدون در کودکان اوتیسم
همانطور که میدانید کودکان طیف اوتیسم به اختلالات مختلفی مبتلا میشود. اختلالات رفتاری، اختلالات حسی کودکان اتیسم و دیگر مشکلاتی که برای این کودکان به وجود می آید. معمولا در زمانی که پزشک صلاح بداند و کودک دارای مشکلات رفتاری شدیدی باشد از این دارو نیز استفاده میکند. البته دوز و طریقه ی مصرف آن نیز بستگی به بیمار و شدت آن دارد. پزشک برای کاهش ناهنجاری های رفتاری و بهبود تعاملات کودک از این دارو استفاده میکند. همچنین استقلال رفتاری را میتواند در کودک افزایش دهد.
عوارض مصرف داروی ریسپریدون
در زمان مصرف اگر فرزند شما دچار احساس ضعف یا سرگیجه می کند، ممکن است دچار افت هشیاری شود و مقداری از هوشیاری خود را از دست بدهد، تب (درجه بالای ۳۸ درجه نیز) سرد میباشد و عرق می کند، ضربان ممکن است ضعیف یا سریعی باشد(ممکن است فرد احساس کند که قلب دارد می لرزد ) و در عضلات خود احساس سفتی میکند، ممکن است از واکنش های بسیار کم به دارو باشد و نسبت به آن واکنش نشان داده باشد. در این مواقع حتما باید با پزشک خود فورا تماس بگیرید یا کودک را به نزدیک ترین مرکز درمانی برسانید. ممکن است کودک در هنگام مصرف رسپیریدون حرکاتی در عضلات مانند حرکات غیرمعمولی و سفتی عضلانی، قفل شدگی در عضلات فک و زبان یا بدن و صورت، حرکات آرام، لرزش یا سفتی عضلات را نشان دهد. در این موارد لازم میباشد حتما و در اسرع وقت با پزشک خود در ارتباط باشید.
سعی کنید از پزشک معالج خود در مورد دیگر عوارض احتمالی و جانبی کمتر شایع این دارو از جمله نشانگان نورولپتیک بدخیم، دیسکینزی تاردیو (حرکات تکراری دایمی و یک نوع)، هایپرگلیسمی و دیابت سوال نمائید. اضافه وزن زیاد هم می تواند برای کودکانی که از قرص های ریسپریدون و سایر داروهای طبقه بندی شده در این نوع استفاده می کنند، خطر ساز باشد.
